Pseudonimia e pseudoalofonía: as carautas onomásticas de Álvaro Cunqueiro nos seus artigos e traducións
Resumo
Ao longo de medio século de creación poética e colaboracións en prensa, Cunqueiro asinou milleiros de artigos e traducións con pseudónimos e moitas traducións poéticas con ducias de pseudoalófonos, de maneira que as máscaras onomásticas empregadas polo mindoniense sobrepasan o centenar. Neste artigo facemos unha aproximación a estoutros cunqueiros enmascarados, revelamos as súas formas e avanzamos algunhas hipóteses sobre os motivos que levaron a Cunqueiro a usar deles. Aprofundamos na espiral desta onomástica lúdica do mindoniense desvelando medio cento de poemas de alofonía fantástica ou pseudoalofonía –que poderían ser poemas orixinais de Cunqueiro– e dous pseudónimos máis empregados como supostos «axudantes de tradución ou tradutores» de poesía alemá e sueca.
Downloads
##submission.format##
##submission.crossmark##
Licença
A revista Madrygal. Revista de Estudios Gallegos, para fomentar o intercambio global do coñecemento, facilita o acceso sen restricións aos seus contidos desde o momento da súa publicación na presente edición electrónica, e por iso é unha revista de acceso aberto. Os orixinais publicados nesta revista son propiedade da Universidad Complutense de Madrid e é obrigatorio citar a súa procedencia en calquera reprodución total ou parcial. Todos os contidos distribúense baixo unha licencia de uso e distribución Creative Commons Recoñecemento 4.0 (CC BY 4.0). Esta circunstancia debe facerse constar expresamente desta forma cando sexa necesario. Pode consultar a versión informativa e o texto legal da licencia.
A revista Madrygal. Revista de Estudios Gallegos non cobra taxas por envío de traballos, nin tampouco cuotas pola publicación dos seus artigos.
