Experimentación musical a partir do emprego de simboloxía de filiación nacional. Baiuca: electrónica e música tradicional galega

Resumo

Baiuca é o resultado da irrupción no panorama musical galego de iniciativas baseadas na actualización da música tradicional galega a partir da aplicación de novas linguaxes musicais e de procesos de resignificación simbólica. Proxecto en solitario de Alejandro Guillán xunto a artistas e colectivos como Adrián Canoura, Xosé Lois Romero e Aliboria, Baiuca propón unha renovación dentro deste ámbito artístico-musical, promovendo a recuperación de ritmos, melodías e tímbricas propias do país. A súa finalidade última consiste en achegar esta dimensión musical a un novo público, localizado en novos espazos e contextos, a partir da utilización de medios alternativos e non convencionais. Tanto no plano sonoro como no visual, resulta evidente a apropiación e a utilización deliberada de simboloxía de filiación nacional, a cal chega a ser o sinal de identidade desta iniciativa. Por iso, o obxectivo principal deste artigo consiste en reflexionar sobre a carga ideolóxica e cultural que rodea a este proxecto. A partir do estudo de caso de temas como “Muíño”, incluído no álbum Solpor (2018), profundaremos na base teórico-musical e na percepción cultural da que parte Guillán. En definitiva, pretendemos emprender a análise dunha proposta musical “revolucionaria” que, inevitablemente, está construída sobre os mesmos estereotipos cos que procura rachar.