Forma e función do sufixo -bel / -ble (< lat. -BῘLIS) no galego posmedieval
Resumo
Como continuación de dous traballos anteriores dedicados ao estudo deste sufixo no galego medieval, neste artigo presento información sobre a súa forma e a súa función desde o século XVI ata hoxe. Canto á forma, obsérvase que nas fontes do galego medio (séculos XVI-XVIII) hai un predominio case absoluto das variantes con síncope da vogal postónica (-ble, -bre), mentres que nas do galego contemporáneo (séculos XIX-XXI), aínda predominando estas, produciuse unha revitalización da variante maioritaria no galego medieval (-vel(e), agora escrita -bel) promovida conscientemente desde o galeguismo político e cultural. Respecto das características funcionais e semánticas deste sufixo, cómpre subliñar que, como xa sucedía na Idade Media, no galego medio e no contemporáneo seguiu contendendo con outros (-deiro, -dor, -tivo...) para expresar a capacidade activa, valor semántico que adopta cando se agrega a bases verbais intransitivas ou usadas intransitivamente.
Downloads
##submission.format##
##submission.crossmark##
Licença
A revista Madrygal. Revista de Estudios Gallegos, para fomentar o intercambio global do coñecemento, facilita o acceso sen restricións aos seus contidos desde o momento da súa publicación na presente edición electrónica, e por iso é unha revista de acceso aberto. Os orixinais publicados nesta revista son propiedade da Universidad Complutense de Madrid e é obrigatorio citar a súa procedencia en calquera reprodución total ou parcial. Todos os contidos distribúense baixo unha licencia de uso e distribución Creative Commons Recoñecemento 4.0 (CC BY 4.0). Esta circunstancia debe facerse constar expresamente desta forma cando sexa necesario. Pode consultar a versión informativa e o texto legal da licencia.
A revista Madrygal. Revista de Estudios Gallegos non cobra taxas por envío de traballos, nin tampouco cuotas pola publicación dos seus artigos.
