Intertextualidade, interpretación e contextualización dos escarnios V1003 e B1559

Resum

As cantigas de escarnio Ũa dona foi de pran (V1003), de Gonçal’Eanes do Vinhal, e Ja lhi nunca pedirán (B1559), de Afonso Mendez de Besteiros caracterízanse por presentaren aspectos métricos, rimáticos e textuais comúns que permiten considerar que entre estas dúas composicións existe unha relación de seguir. Neste traballo interésanos principalmente reflexionar sobre cal sería o sentido de cada un dos textos e seu respectivo contexto de produción, con intención de afinar, na medida do posible, na relación que se establece entre estas dúas cantigas satíricas.>